"Sajak Kapang"
Aku amung bisa nyawang
Nyawang saka kadohan
Marang pengangen kang kawur ana ing kahyangan
Endah gumebyar tur nyenengke ati
Lakumu kang nyasak
Grumbul munggah gunung
Sinambi memuji nyang maha agung
Dhuh tanganku ora bisa kemlawe
Awit teguhku kadhung sumendhe
Dak eremake mripatku iki
Supaya ora dak waca sejamu kuwi
Supaya ora kelingan awakmu
Aku mung bisa mbalang donga
Tekadmu dadya mulya
Ing kene aku sumendhe
Ing kene mapag tekamu
Semarang, 20-10-2015
"Ibuku Jroning Kalbu"
Anakmu tan bisa males
Lelabuhanmu kang tanpa winates
Sabarmu kang agung kuwi
Nyangga polah kurdaning para putramu
Panas udan ora dadya perkara
Tur ora wedi ing pepalang
Tansah asung tetuwuhan
Ijo royo-royo tur sumambrah
Gawananmu abot banget
Nanging ora ngresula
Mung kekarepanmu ijen
Pengen putramu tansah mulya
Pandongaku, muga panjenengan tansah rahayu
Njaga jembaring jagad iki kang ayu
Semarang, 20-10-2015
0 Comments